Sinuzitis – upala sinusnih šupljina tj. sluznice nastaje posredstvom provocirajućih agenasa, kao što su bakterije, virusi kao i kontinuirano izlaganje alergenima. Samo u slučaju destrukcije sluzokožne barijere i prodora virusa i bakterija nastaje infekcija te regije sa pratećim elementima zapaljenja.

Paranazalni sinusi (lat. sinus paranasales) su šupljine ispunjene vazduhom smeštene unutar kostiju lica i lobanje. One komuniciraju sa nosnom dupljom putem otvora (orificijuma) ili kanala (duktusa) i obložene su veoma tankom sluzokožom.

Kod čoveka sinusi počinju da se razvijaju odmah nakon rođenja jedinke, a ovaj proces pneumatizacije se završava između 14. i 16. godine života.

Sinusi se dele prema kostima u kojima su smešteni na četiri osnovne grupe:

– Čeoni sinus ( lat.sinus frontalis),
– Vilični sinus (lat. sinus maxillaris),
– Sitasti sinus (lat. sinus ethmoidalis)
– Klinasti sinus (lat. sinus sphenoidalis).

Nakon adekvatno postavljene dijagnoze sinuzitisa, započinje se lečenje. Terapijski pristup zavisi od faze zapaljenja. Akutni sinuzitis se leči lekovima koji olakšavaju simptome, smanjuju upalu i otklanjaju infekciju.

Terapija uobičajenog sinuzitisa započinje se ili bez bakteriološke potvrde. Lekovi izbora su odgovarajući antibiotici i to ne obavezno po antibiogramu u prvoj fazi.

Da bi se umanjio bol daju se anlgetici kao i lokalni dekongestenti da bi se umanjio otok i blokada nosnih hodnika. Ako antibiotici i dekongestanti ne pomognu, sinusi se ispiraju. Lokalni kortiko preparati mogu da pomognu kod hronične bolesti. Akutne infekcije se rešavaju do 4 nedelje, dok se hroničnim zapaljenjem smatra upala koja traje duže od 12 nedelja.

Ukoliko odgovor na terapiju izostane, predlažu se hirurške procedure. Operacija sinusa se izvodi pod opštom anestezijom i zahteva bolničko lečenje. Cilj operacije je da se poboljša drenaža sinusa i smanji blokada nosnica.

Predisponirajući, kao i faktori rizika za nastanak sinuzitisa, primarno su razvojne anomalije koštanih struktura, polipi, tumori kao i imunološko-atopijska konstitucija pojedinca. Prevencija se sastoji u redovnoj i adekvatnoj toaleti nosa, detekciji provocirajućih alergena (atmosferskih ili faktora okruženjlj ) ždrela, kao i zaštiti i nezi sluznice i očuvanju barijere. Pravilna primena konzervativne simptomatske terapije umnogome može sprečiti razvoj oboljenja. Prevencija hroničnog sinuzitisa se sastoji u adekvatnom lečenju akutnog oboljenja, kao i javljanju lekaru u početnim fazama zapaljenja.